🌎𝙒𝙤𝙧𝙡𝙙 𝙒𝙞𝙙𝙚 𝙎𝙝𝙤𝙧𝙩 𝙎𝙩𝙤𝙧𝙮 𝘾𝙤𝙢𝙥𝙚𝙩𝙞𝙩𝙞𝙤𝙣📝
-----------------------------------
🔹𝗡𝗼: 08
🔹𝐂𝐨𝐦𝐩𝐞𝐭𝐢𝐭𝐨𝐫 𝐍𝐚𝐦𝐞: M.I.M.Hashir
🔹𝐕𝐢𝐥𝐥𝐚𝐠𝐞/𝐓𝐨𝐰𝐧: Karinchakerny
#Edukinniya #StoryCompetition
➖➖➖➖➖➖➖
வியாழக்கிழமையன்று அதிகாலை 4:30 மணியளவில் கணேஷன் ஒரு கண்ணில் பிள்ளைகளின் கல்வியையும் மறு கண்ணில் அவர்களின் எதிர்காலத்தையும் சுமந்தவாராக அரை தூக்கத்தில் வீட்டிலிருந்து அவசரமாக கொழும்பு மாநகர சபையில் கையொப்பத்தையிட்டு துப்பரவு பணிகளை ஆரம்பிக்க வீதியை நோக்கி சென்றார். அப்போது அவர் வீதியோர குப்பையில் கிடந்த அந்தப் பொதியை கண்டு
வியாழக்கிழமை அதிகாலை 4:30. கணேஷன் வீட்டிலிருந்து அவசரமாக வெளியேறினார். துப்பரவு பணிக்குச் செல்லும் வழியில், பிள்ளைகளின் கல்வி, எதிர்காலம் என கவலைகள் குவிந்திருந்தன.
வீதியோரக் குப்பையில் ஒரு பெரிய பொதி கிடந்தது. எதையோ மறந்துபோன யாருடையதோ என்று நினைத்து அருகே சென்று பார்த்தார். அது சுமாராக எடையுடன் இருந்தது. ஆவலுடன் திறந்தபோது, உள்ளே பள்ளி புத்தகங்கள், வேலைப்பாடுகள் மற்றும் ஒரு பழைய சான்றிதழ் இருந்தது. மேலும், ஒரு கையெழுத்து:
> “இவைகள் எங்களுக்குத் தேவையில்லை. யாராவது இவற்றால் உயர வேண்டுமென்று இவை விடுகிறோம்.”
அந்த வார்த்தைகள் கணேஷனின் உள்ளத்தை நெகிழச் செய்தன. கடந்த காலம் நினைவுக்கு வந்தது — ஏழ்மையால் பாதியில் விட்டுத் தவித்த கல்வி.
தனது பணியை முடித்தவுடன், அவர் அந்தப் பொதியை அருகிலுள்ள அரசுப் பள்ளிக்கு கொண்டு சென்றார். ஆசிரியர் அதைப் புனிதமாக ஏற்றார். நாட்களில் அந்தப் புத்தகங்கள் சில மாணவர்களுக்கு நம்பிக்கையாயின.
> "கழிவில் கூட எதிர்காலம் இருக்க முடியும்," என்றார் கணேஷன் அமைதியாக.
